اندیکاسیون
- ناکافی بودن ظرفیت حمل /انتقال-اکسیژن
- تصحیح نقایص انعقادی
- افزایش حجم مایع داخل عروقی
تجویز خون
اولین قدم : تعیین گروه خونی دهنده و گیرنده
- ایجاد آنتی بادی در صورت عدم وجود آنتی ژن A یا B روی غشای اریتروسیت ها
- کراس – مچ :
- نوع ماژور: ترکیب اریتروسیت های دهنده با پلاسمای گیرنده
- نوع مینور: ترکیب پلاسمای دهنده با اریتروسیت های گیرنده
- آگلوتیناسیون: در صورت عدم تطبیق کراس– مچ ماژوریا مینور
- در کراس – مچ ماژور آنتی بادی های G ایمونوگلوبین چک میشود
- احتمال واکنش همولیتیک بدون کراس مچ یک در هزار
جدول قابلیت کار همزمان RBC...
تزریق اورژانسی...
مطلوب ترین رویکرد تزریق در حالت اورژانسی ...
تعیین گروه و غربالگری
ذخیره خون:ذخیره خون در محلول های حاوی فسفات و دکسترو و آدنین در دمای 1تا6 درجه
- زمان ذخیره 21 تا 35 روز بسته به محیط ذخیره
- آدنین باعث افزایش طول عمر اریتروسیت ها با امکان سنتز ATP میشود
- تغییرات در خون نمایانگر مدت ذخیره و نوع نگهداری است
- توصیه خون تازه تر(کمتر از 5 روز ذخیره) برای بیماران شدیداً بدحال جهت انتقال اکسیژن
تصمیم به تزریق خون
براساس:
- مونیتور خونریزی
- مونیتور پرفیوژن و اکسیژناسیون ناکافی ارگانهای حیاتی
- مونیتور نشانگرهای تزریق خون بویژه غلظت هموگلوبین
ارزیابی میزان خونریزی
- تخمین چشمی
- تخمین براساس خون موجود بر اسفنج ها و شان و وسایل ساکشن
مونیتورینگ پرفیوژن و اکسیژناسیون ناکافی ارگانهای حیاتی
- استفاده از BP, PR،برونده ادراری، الکتروکاردیوگرام و اشباع اکسیژن
- مفید بودن آنالیز گازهای خونی شریانی،اشباع اکسیژن مخلوط وریدی و اکوکاردیوگرافی در بیماران انتخابی
- غیرحساس و غیر ویژه بودن تاکیکاردی برای هیپوولمی بخصوص در بیهوشی استنشاقی
- حفظ BPو CVPبین 12-6 نشانه کفایت حجم داخل عروقی
- کاهش برونده ادراری طی هیپوولمی متوسط تا شدید نشانه هیپوپرفیوژن بافتی است
- کاهش PH شریانی در صورت هیپوپرفیوژن شدید
مونیتورینگ نشانگرهای ترانسفوزیون ...
اجزاء خون
- گلبول های قرمز فشرده
- کنسانتره های پلاکتی
- پلاسمای تازه یخ زده (FFP )
- آلبومین
- هیدروکسی اتیل استارچ
- کرایوپرسیپیتات
گلبول قرمز فشرده
- حجم 300-250 میلی لیتر
- درمان آنمی همراه با خونریزی جراحی
- هدف اصلی افزایش توانایی انتقال اکسیژن
- افزایش 1g/dl هموگلوبین با یک واحد PRBC
- احتمال مسمومیت با سیترات کمتر از خون کامل
- در خونریزی حاد در حد30% حجم خون
کنسانتره های پلاکتی
- فراهم کننده درمان ترومبوسیتوپنی بدون انفوزیون اجزاء غیر ضروری
- حجم هر واحد 50 سی سی
- لزوم تزریق پلاکت حین عمل در صورت پلاکت کمتر از 50 هزار در هر mm مکعب
- افزایش 10-5 هزار در mm³ پلاکت طی یک ساعت با یک واحد کنسانتره پلاکتی
- عوارض:
- واکنش حساسیت زایی
- انتقال بیماری های عفونی ← در صورت تب طی 6 ساعت بعد از دریافت پلاکت
پلاسمای تازه یخ زده (FFP)
- حاصل از یک واحد خون کامل یخ زده طی 6 ساعت بعد از جمع آوری
- حجم هر واحد 225 سی سی
- وجود همه فاکتورهای انعقادی بجز پلاکت
- کاربرد در خونریزی ناشی از نقائص فاکتورهای انعقادی
- تزریق حین جراحی در صورت PT و PTT حداقل 1/5 برابر نرمال
- اندیکاسیون های دیگر: برعکس کردن فوری اثر وارفارین و اداره مقاومت به هپارین
- خطرات :انتقال بیماریهای ویروسی ،آلرژی وافزایش حجم
کرایوپرسیپیتات
- جزئی از پلاسما که در صورت ذوب FFP رسوب میکند
- حجم هر واحد 20 سی سی
- شامل فیبرینوژن وفاکتور هشت با حجم کم
- برای درمان هموفیلی مقاوم به دسموپرسین
- برای درمان هیپوفیبرینوژنمی
- خطر انتقال بیماری ویروسی
آلبومین
- حاوی محلول های 5و25%
- محلول 5% جهت اتساع سریع حجم مایع داخل عروقی
- شایع ترین اندیکاسیون تزریق آلبومین 25% هیپوآلبومینمی است
- محلول های آلبومین فاقد فاکتورهای انعقادی هستند
- افزایش مرگ و میر در بیماران شدیداً بدحال
- اجزاءپروتئینی پلاسما محلول های 5% پروتئین های پلاسما در نمک هستند
- حذف خطر انتقال هپاتیت با همه محلول های پروتئینی با درمان حرارتی در 60 درجه به مدت 10 ساعت
هیدروکسی اتیل استارچ
- هتاستارچ کلوئید صناعی حاوی محلول 6% در سالین 0/9 %
- دارای اسمولاریتی 310 mosml/l
- کاهش فاکتور VIII همراه با طولانی شدن PTT در صورت تجویز بیش از ml/Kg 20
- Hextend کلوئید با مولکول های کوچکتر
- شامل هتاستارچ 6%در محلول حاوی غلظت های فیزیولوژیک الکترولیتها
- Pentastarch هتاستارچ دیگری با وزن مولکولی کوچکتر
عوارض تجویز خون
- انتقال بیماری های عفونی
- آسیب حاد ریوی مرتبط با تزریق خون ) TRALI)
- تعدیل ایمنی مرتبط با تزریق خون
- اختلالات متابولیک
- هیپوترمی
- انعقاد
- واکنش های تزریق خون
و...
انتقال عفونت
- کاهش بروز عفونت در سال های اخیر
- مهمترین عامل کاهش← آزمون خون دهنده
- مهمترین بیماری های عفونی: هپاتیت C،HIV و ویروس نیل غربی
- سایر بیماری ها: هپاتیت B، HTLV، CMV ،مالاریا و شاگاس و کروسفلد جاکوب
خطر احتمال انتقال عفونت ناشی از تزریق خون ...
آسیب حاد ریوی مرتبط با تزریق خون...
- در سال 2005 سردسته علت مرگ مرتبط با تزریق خون بوده
- طی 6 ساعت بعداز تزریق PRBC یاFFP
- تظاهر با تنگی نفس و هیپوکسی شریانی ثانوی به ادم ریوی غیر قلبی
- تأیید با ادم ریوی در غیاب هیپرتانسیون دهلیز چپ و محتوای بالای پروتئین مایع ادم
- اقدامات فوری: 1- قطع تزریق
2- حفظ علایم حیاتی بیمار
3- تعیین غلظت Pr مایع ادم از راه لوله تراشه
4- انجام CBC و CXR
5- اطلاع به بانگ خون برای ضمانت سایر واحدها
تعدیل ایمنی مرتبط با تزریق خون
- مهار ایمنی با واسطه سلولی ← مستعد عفونت بعداز عمل
- ارتباط تزریق خون با عود تومور
- ساپرس ایمنی کمتر PRBC به علت پلاسمای کمتر از خون کامل
- حذف WBC و پلاکت ها از خون باعث کاهش واکنش های تبدار غیرهمولیتیک و انتقال ویروس های همراه لکوسیت ها میشود
اختلالات متابولیک
- تجمع یون های هیدروژن
- تجمع پتاسیم
- کاهش 2و3 دی فسفوگلیسیرات
- تأثیرات سیترات
- هیپوترمی
انعقاد
- ایجاد خونریزی میکروواسکولار شدید(قضاوت مشترک جراحی وبیهوشی)
- تعیین خونریزی براساس کنترل مخزن ساکشن، اسفنج های جراحی و درن ها
- تشخیص علت خونریزی(کنترل جراحی ناکافی خونریزی یاکواگولوپاتی)
- تأیید علت ونوع کواگولوپاتی با شمارش پلاکت و PTو INR وPTT و سطح فیبرینوژن
- تجویز کنسانتره پلاکتی درپلاکت زیر 50 هزاریا نقص کیفی پلاکتی حتی با شمارش طبیعی
درمان خونریزی میکروواسکولار شدید
- تجویز FFP در صورت PT بیشتر از 1/5 برابر طبیعی و یا INR بیشتر از 2
- تجویز FFP در غیاب آزمایشات و تجویز بیشتراز یک حجم خون (70ml/kg)ووجود خونریزی میکروواسکولار شدید
- تجویز 10-15 ml/kg از FFP برای تامین حداقل 30% فاکتورهای خونی
- تزریق کرایوپرسیپیتات در فیبرینوژن کمتر از 150 mg/dl
- کاربرد دسموپرسین یا هموستاتیک موضعی (چسب fibrin) در خونریزی شدید
- تجویز فاکتور VII فعال شده در عدم پاسخ به درمان استاندارد
واکنش های تزریق خون
- واکنش های تبدار
- واکنش های آلرژیک
- واکنش های همولیتیک
واکنش های تبدار
- شایع ترین پاسخ غیرهمولیتیک جانبی به تزریق
- شیوع 1-0/5 %
- به علت تداخل میان آنتی بادی های گیرنده و آنتی ژنهای لکوسیتی یا پلاکت های دهنده
- تب به ندرت به بالای 38 میرسد
- درمان با کندکردن انفوزیون و تجویز ضد تب
- در صورت همراهی با لرز و احساس سردی قطع انتقال خون
واکنش های آلرژیک
- در پاسخ به خون های به دقت گروه بندی شده و کراس مچ شده
- افزایش دمای بدن و خارش و کهیر
- درمان با تجویز آنتی هیستامین ها و در موارد شدید قطع انتقال خون
- بررسی ادرار و پلاسما جهت رد واکنش های همولیتیک
واکنش های همولیتیک
- در صورت تجویز خون ناسازگار
- در اثر فعال شدن سیستم کمپلمان
- با علایم : افت فشار، تنگی نفس، فلاشینگ، تب، سردی ،درد کمر و زیر استرنوم
- نشانه احتمالی واکنش همولیتیک ←ظهور هموگلوبین آزاد در ادرار و پلاسما
- ایجاد نارسایی حاد کلیه و احتمال DIC
- درمان : قطع فوری خون ناسازگار و حفظ برونده ادراری با کریستالوئید و تجویز مانیتول یا فورسماید
خون اتولوگ
- اهداء قبل از عمل خون
- ذخیره خون حین و پس از عمل جراحی
- ترقیق خون نرموولمیک
- کاهش یا حذف عوارض تزریق خون آلوژنیک
- حفظ منابع خونی
اهداءخون قبل از عمل (PAD)
- حداقل غلظت هموگلوبین بیمار دهنده 11 gr/dl
- اهداء 10.5 ml/kg هر 5تا7 روز (ماکزیمم 2تا3واحد)
- آخرین واحد جمع آوری شده 72 ساعت یا بیشتر قبل از عمل جراحی
- توصیه تجویز مکمل آهن خوراکی
- افزایش 25% میزان خون اهدائی با تجویز اریتروپویتین نوترکیب
جمع آوری خون حین و پس از عمل جراحی
- جهت کاهش میزان نیاز به خون آلوژنیک
- استفاده از سیستم های نیمه اتوماتیک
- کنتراندیکاسیون جمع اوری خون در صورت وجود عفونت یا بدخیمی در محل عمل
- عوارض: کواگلوپاتی ترقیقی، انفوزیون مجدد ضدانعقاد بیش از حد، همولیز، آمبولی هوا، DIC
ترقیق خون نرموولمیک(NH)
- کشیدن قسمتی از حجم خون در اوایل عمل جراحی و تزریق همزمان کریستالوئیدها یا کلوئیدها جهت حفظ حجم داخل عروقی
- هدف نهایی هماتوکریت 33-27% بسته به وضعیت قلبی عروقی و تنفسی بیمار
- تزریق مجدد خون بیمار با ظرفیت حمل اکسیژنی افزایش یافته و توانایی ایجاد لخته بیشتر توسط پلاکتها در انتهای عمل
....